Iedere walvis in deze fotogalerij vertelt een verhaal over onze relatie met hen. De walvis van 60 meter lang hierboven zit ingeklemd in de Oude Lombardsteeg in Leeuwarden en verwijst naar de vondst van walvisbotten in Friesland. De walvisvaart was vroeger een belangrijke economische activiteit voor Friesland. Dat gold ook voor de gemeente Hoorn en de gemeente Schiedam.
In het verhaal van Jonas en de Walvis toont God dat je hem niet kunt ontvluchten en dat hij barmhartig is. De kernboodschap is dat men God niet kan ontvluchten, en dat God barmhartig is, zelfs voor degenen die Hem weerstaan. De walvis op de afbeelding is een potvis, de grootste tandwalvis.
De potvisstaarten op de rotonde nabij diergaarde Blijdorp zijn gemaakt voor een tijdelijke tentoonstelling over walvissen in de diergaarde in 1997. De Skyscraper, gemaakt van plastic afval uit zee,  had als doel om het publiek uit te nodigen om na te denken over de plastic soep in rivieren, zeeën en oceanen. 

Er zijn ongeveer 90 soorten walvisachtigen. Ze komen overal ter wereld voor, zowel in warme als in koude wateren. Ze migreren vaak tussen voedselrijke gebieden en warme wateren voor voortplanting. Enkele bekende soorten zijn de bultrugwalvis die spectaculaire sprongen kan maken en een complexe zang heeft, de blauwe vinvis die het grootste dier op aarde is, de potvis die tanden heeft in plaats van baleinen en wel 2250 meter diep kan duiken. De orka is ook een tandwalvis, net als dolfijnen. Dolfijnen behoren dus tot de walvisachtigen, maar hebben op deze website een eigen pagina.
In de Noordzee komen walvissen niet permanent voor. Sommige soorten, zoals bruinvissen en gewone dolfijnen, zwemmen er wel regelmatig.

Onze omgang met walvissen

• Walvissen zijn intensief bejaagd vanwege hun vet (voor olie), vlees, botten en baleinen. De walvisvangst was een grote industrie tot in de 20e eeuw, ook in Nederland. Nederlandse walvisvaarders trokken vooral in de 17^e en 18^e eeuw (de Gouden Eeuw) naar de wateren rond Spitsbergen en later de Atlantische Oceaan om walvissen te vangen. Pas in 1964 stopte de Nederlandse walvisjacht.
• De walvisjacht had grote impact op de populaties en de grote walvissen werden met uitsterven bedreigd. Door overbevissing en illegale jacht liepen veel soorten aanzienlijk in aantal terug.
• Op basis van het Walvisverdrag is de commerciële walvisvangst en het gebruik van walvisproducten sinds 1986 verboden, tenzij er sprake is van wetenschappelijke onderzoek. IJsland, Noorwegen en Japan erkennen het verdrag niet en gaan door met de walvisjacht in eigen wateren. Walvisvlees kun je daar nog steeds gewoon eten in restaurants.
  
• Er wordt nu 'gejaagd' op walvissen door toeristen met hun camera. Mensen zijn onder de indruk van deze grote dieren. Walvissafari’s brengen mensen dichterbij deze dieren en zijn tegelijkertijd een inkomstenbron. 
• De grootste walvis in gevangenschap is de orka. Er zijn een aantal dolfinaria waar je ze kunt zien, naast dolfijnen. Beiden zijn ook gebruikt in films.

De symboliek van walvissen

• Op oude schilderijen in de 17e en 18e eeuw zijn walvissen te zien als onderdeel van scènes waarop de walvisjacht is weergegeven. De mens is er te zien als 'overwinnaar'.  Deze schilderijen benadrukken vaak de dominantie van de mens over het dier. 
• In hedendaagse beeldkunst worden walvissen vaak afgebeeld om hun schoonheid en indrukwekkende verschijning.
• Ook worden walvissen in de kunst getoond om aandacht te vragen voor het milieu, vooral rond thema’s als oceaanvervuiling, overbevissing en klimaatverandering.
• Fotografen en filmmakers brengen met prachtige beelden de schoonheid en kwetsbaarheid van walvissen onder de aandacht van het publiek.
• Het verhaal van Jona en de walvis is één van de bekendste Bijbelse verhalen waarin een walvis een centrale rol speelt. Het verhaal is in veel kunstwerken vastgelegd. De walvis symboliseert in dit verhaal vergelding, redding en wedergeboorte. Het verhaal herinnert aan het belang van gehoorzaamheid, het overwinnen van obstakels en een nieuw begin na beproevingen.